چرا؟ خدا داند ...!

سلام ...

دیگر همه ی مان حفظیم!

" چه جمعه ها که یک به یک غروب شد ..."

حفظش که به جای خود

اصلا عادت کردیم به نیامدنش!

چرا؟ خدا داند ...!

الحق که ما بی تقصیریم!

زر و زنگار یکیست...

پشت شیشه ی دلمان را

به گمانی دور زر اندود کردیم!

تا خود در آن ببینیم

که نه! خود در آن زر گون ببینیم

حال آنکه زر و زنگار هر دو

کارشان با شیشه یکیست

می بندند راه دیدن آن سو را...

کدام جدول؟

هنوز زنگ صدایی در گوش

پرده ، پرده سپیدی

فرا می خواند که به گوش باش

"مبادا جدول مورد نظر دشمن را پر کنید"

و هنوز هفته ای مانده بود به تولد

تولد نور ، فجر نور ...

از روی قصد یا ... - چیز دیگرش را خود دانند -

دست در جدول دشمن

کمر به حل نمودنش بستند!

و پیروش پر کردن خانه های مربوط ...

کاش لااقل یک هفته تا تولدش صبر می کردید!