در شب ببار ....

سرد است و اشک

درد است و مرد

زرد است و فرد

برگ، برگ، تا پای مرگ

آه است و چاه

شاه است و ماه

داد است و جاه

آه، آه، تا قلب چاه

زار است و نار

یار است و بار

زاغ است و غار

یار، یار، چون نیش مار

امشب ببار

هر شب ببار

در شب ببار!

برای تو، برای اشــــــکــــــــــ ...!

یادت هست وقتی بی دل ...
خسته از راه های رفته
نگاه در نگاهت دوختم
تمام قصه ام را خواندی ...
و جای خالی سینه ام را پر کردی ...
با دستمال گل دار دست دوزی که بوی دُر داشت
بوی سرد شب تنها ...

گرم در کرسی نگاهت ...

هر دم که بر می آید

گرم در سرمای زمستان

به شعله های سرخ و زرد ...

فخر گرمای نگاهت را می فروشم

و شعله ها در حسرت تصویرت

که منعکس در چشمانم می درخشند

می سوزند و می سوزند ...

پ.ن : خیالت آسوده گرمای نگاهت را به هیچ گرمایی نمی فروشم!

آه!

هر روز برای گرم کردن سر
و صابون زدن به دل
می روم سوی فضایی بسته
سرد سرد سرد
و تنها صدای خوردن سوزن
بر روح کاغذهای پر خط
برای تسکین درد!
تنها درد درد درد!
هر روز سردم گرفتار درد...