زرد، سرخ، سیاه!

برخی سرخ و سیاه می شوند

تا یاری ز غیر دست و پا کنند!

برخی سرخ و زرد می روند

تا با یاری خودی بازگردند ...

زرد، سرخ، سیاه ...

بی تو همه اش در من جمع است!

تو و دل ...

تو ناز می کنی و نبضم نمی زند

غم ساز می کنی و نبضم نمی زند

گفتم که قلب فقط جایگاه توست...

کم هم تکان بخوری نبضم نمی زنم!