پیشواز محرم 3

حالا که پاییز است
گریستن آسمان را
که جز از برای کاروان نیست
به پای فصل می نویسیم
تابستان که شد چه؟
چشمان خسته اند از ما
که می بینند و نمی پذیریم!
م91~3

پیشواز محرم 2

ابر های تیره و سنگین
تمام محیط دل را غرق
مقابل نور عبوری از پنجره قد برافراشته اند
فریاد باران باران را می شنوی؟
ناله ی آب آب را چطور؟
دلم باز اشک محرم می خواهد!
م91~2