زر و زنگار یکیست...

پشت شیشه ی دلمان را

به گمانی دور زر اندود کردیم!

تا خود در آن ببینیم

که نه! خود در آن زر گون ببینیم

حال آنکه زر و زنگار هر دو

کارشان با شیشه یکیست

می بندند راه دیدن آن سو را...

باران برای محرم

نگاه کن قطره های باران را . . .

که چه با خواهش به شیشه می چسبند!

و پایین می روند در حالی که نگاه شان سمت توست . . .

نمی خواهی لحظه ای کنارشان باشی؟

آنها آمده اند برای پاکیت!

برای محرم

به دنبال راه فرارم!

زیاد که در تو فرو می روم . . .

فکرم ، چشمم و حتی گوشم . . .

به دنبال محرابی می گردند برای فرار!

آخر تحمل آن خم ابرو کار هر کسی نیست . . .

و من هم تحمل حالتی را ندارم . . .

که به شیشه دست می دهد . . .

وقتی صدایش می زنند سیال!