آیا ما و ذلت؟

هلال محرم سرزد
و صدایی در عالم پیچید
که هیهات مناالذله!
کاش از خودمان بپرسیم
ما و ذلت؟
م91~5

باران برای محرم

نگاه کن قطره های باران را . . .

که چه با خواهش به شیشه می چسبند!

و پایین می روند در حالی که نگاه شان سمت توست . . .

نمی خواهی لحظه ای کنارشان باشی؟

آنها آمده اند برای پاکیت!

برای محرم

بند به گردنیم

بند به گردنیم

و گرفتاری هایمان آنقدر گرفتارند!

که حتی وقتی برای شمردنشان نمی دهند . . .

حتی حالا که اواخر پاییز است . . .

حتی حالا که نزدیک محرم است . . .

پیشواز محرم 3

حالا که پاییز است
گریستن آسمان را
که جز از برای کاروان نیست
به پای فصل می نویسیم
تابستان که شد چه؟
چشمان خسته اند از ما
که می بینند و نمی پذیریم!
م91~3

پیشواز محرم 2

ابر های تیره و سنگین
تمام محیط دل را غرق
مقابل نور عبوری از پنجره قد برافراشته اند
فریاد باران باران را می شنوی؟
ناله ی آب آب را چطور؟
دلم باز اشک محرم می خواهد!
م91~2

پیشواز محرم 1

محرم از راه می رسد

با دود و نوای کاروان

و کسی اینجا

با ضمیر مالکیت درگیر است!

آه ای عرفه از کف رفتی

اما امید من! هنوز نه!

وقتی کشتی نجاتی

منزل به منزل صدایم می زند

کافیست کمی بشنوم!

م91~1

سقف آرزوها...

روزی فکر سقفی بالای سر
به سرم افتاد و بیهوشی نصیبم کرد!
هوش که بازگشت جز فراموشی
خاطره ای برایم نمانده بود.
چشم گشودم و کسی را دیدم
و با خود عهد کردم
تا عمر همراه است
جز او کسی را نبینم

به بهانه پیاز!

هرگاه دلم از دوریت
ساز بی قراری کوک
آهنگ بی تابی اش را
در شور می نوازد
جز به بهانه پیاز!
پرده ای برای اشتیاق نمیابم.
و امان از زمانی که سبد
خالی از پیاز باشد!

گل لبخند . . .

گل های لب پنجره
از شعمدانی تا سوسن
رو می گیرند
آن دم که گل می کند
لبخندی بر روی لبانت
خواهشم اینجاست
طبیعت گل لبخندت را
به رنگ آمیزی کاذب آلوده مکن!

سرگرمی اوقاتم!

شکستم آخرین پنجره را
همان که گاهی با غبار
کمی دیدنت را مشوش می کرد
حالا بی هیچ واسطه
سر اوقاتم را
با دیدنت گرم می کنم
و حرارت خستگیم را
می سپارم به نسیم نوازشت