شک به سینه ام دارم !

سلام . . .

امشب که می آمدم . . .

سنگی در راه دامنم را گرفت . . .

هر چه کردم رهایم نکرد ، با من آمد . . .

بگمانم چیزی در من حسی در او را بر می انگیخت!

چیزی موجب همزاد پنداری !

این سنگواره در کدام سوی من نهفته بود . . .

نمی دانم ، اما شک به سینه ام دارم !

همانجا که عمریست سکوتی آزارم می دهد!

از ته دل . . .

پنجره ها را که می گشایم . . .

آهی می کشند!

از ته دل . . .

بلند . . .

نه! . . . روغن نمی خواهند . . .

دلشان برای شعمدانی ها تنگ شده .

در حسرت یک چشم غرّه!

دلم تنگ کودکیست . . .

شیطنت های بی غرض . . .

همان ها که حاصلش . . .

یا لنگه دمپایی بود!

یا چشم غرّه !

و بعد موقع برگشت شنیدن جمله ای معروف . . .

" بگذار به خانه برسیم! "

حالا شاید بزرگ شده ایم، نمی دانم!

اما دلتنگ که می شوم . . .

در حسرت یک چشم غرّه . . .

شیطنتی می کنم!

اما حسابی شرمنده ام می کند  . . .

نگاه مادر به گل های سرخ فرش!

تنها کار توست . . .

شبیه وسواسی ها . . .

روزی چند بار دست هایم را می شویم!

اما هنوز بو می دهد!

رنگ دارد!

از پاک کننده ها کاری ساخته نیست . . .

حتی از معروف ترین هایشان!

تنها کار توست . . .

آری خود تو " یا ستارالعیوب "

انگار سکوت کرده!

باران می بارد . . .

اما صدایش مثل همیشه نیست !

کمی صدایش گرفته. . .

از دست آلودگی هواست یا گناهان ما نمی دانم.

هر چه هست . . .

آدم را عاشق نمی کند ، نمی کشد کناری ، نجوا نمی کند . . .

فقط می بارد ، انگار سکوت کرده!

به دنبال راه فرارم!

زیاد که در تو فرو می روم . . .

فکرم ، چشمم و حتی گوشم . . .

به دنبال محرابی می گردند برای فرار!

آخر تحمل آن خم ابرو کار هر کسی نیست . . .

و من هم تحمل حالتی را ندارم . . .

که به شیشه دست می دهد . . .

وقتی صدایش می زنند سیال!

جنست خرده شیشه دارد!

دلم برایت تنگ . . . نه!

سنگ شده . . .

سنگ ماه تولد . . . نه !

سنگی که می خورد بر شیشه ای . . .

و می شکند!

بی آنکه بداند نام آن جسم شیشه ای . . .

تا قبل از این برخورد دل بوده!

و حالا لُپ نصیحت همه . . .

جنست خرده شیشه دارد!

تقویمم دیگر ورق نمی خورد!

بگمانم پای کسی رو سیم جا مانده . . .

آخر تقویمم دیگر ورق نمی خورد.

درخت زندگیم مانده در خزان . . .

جوانه می دهد . . .

برگ می شود  . . .

زرد می شود . . .

و دل به آواز نسیم به پای درخت می افتد!

صحنه ی زیبایی خلق شده برای عکاسان . . .

اما تا کی ؟

شاید بچگی باشد . . .

خیلی جایم خالیست . . .

اینجا که همیشه بیشتر از همه جا فکرم را مشغول می کند.

شاید بچگی باشد . . .

اما گاهی دلم می خواهد . . .

فقط بگویم خدانگهدارت!

دلم عبور می خواهد . . .

گاهی دلم عبور می خواهد

اما چراغی قرمز مقابلم سبز می شود . . .

تمام وجودم را سرخ می کند . . .

آخر تا کی منتظر بمانم . . .

دخترک گل فروش هم به خانه اش رفته!

حتی او . . .