ماه مبارک

روزه داریم نه؟!

نمی خوریم ، نمی آشامییم و ...

روز پنجم در مهمانی!

پنج روزی . . .

از مهمانی می گذرد . . .

آنقدر انگار نه انگارم . . .

که حتی نمی توانم بگویم . . .

آیا میزبان از من می گذرد!

تنها دست به دامن امید . . .

گوشه ای زانو بغل گرفته ام . . .

حرف حرف تاهل است!

بی حرف پیش . . .

بی جنجال و هیاهو . . .

ساده اش کنم . . .

متاهل شدیم!

شرحش می شود . . .

جمع شدن،کنارکسی بودن،خودبینی مضاعف! ،خود شناسی مضاعف، فکر کردن به خودم حالا 2 برابر شد ...

حالا کسی با من جمع شده . . .

کسی که غیر از خودم نیست . . .

حالا نیم منم شده . . .

یک من !

حالت جمع!

حالا سلامی . . .

در حالت جمع !

حال که تنهایی را شکستیم . . .

چه پر مشغله جلوه می کنیم . . .

کم می آییم . . .

حتی گاهی کم می رویم . . .

می بینی تمام فعل هایم حالا . . .

جمع بسته می شود . . .

عادت به نوازش !

خدای من!

خرده مگیر از من . . .

اگر از پس هر لطفت . . .

به جای شکر . . .

پاسخم دوریست . . .

آخر این تن پر زخم . . .

عادت به نوازش ندارد!

بارخدایا . . .

بارخدایا . . .

بهتر یارخدایا!

بند صلاح دست توست . . .

دست و دهان دست توست . . .

گره کور و بینا چیست؟!

وقتی دست و دندانی نیست . . .

از برای گشودن!

صراط خطوط سفید . . .

چشم عادت کرده به بی محلی . . .

عکس گوش !

و البته زبان . . .

و اگر نه این همه خط موازی . . .

که راهی چهارراه ها شده اند . . .

تا شاید در شلوغی خطوط . . .

یکدیگر را به آغوش بکشند . . .

حال ما!

با آنکه دو جریانیم . . .

متناوب!

با آن همه نقطه عطف . . .

نقطه تلاقی . . .

اما حرف آغوش که می شود . . .

خط فکریمان . . .

می شود " صراط مستقیم "!

کاش برسد زمانی که تنها نمانی . . .

سلام تفسیر هدایت . . .

سلام هادی من . . .

امشب چه خوب هوایی دارم . . .

هوای روضه !

کشیدندت به سمتی . . .

شنیدم مجلسی رفتی . . .

بزم شراب دیدی!

خطبه خواندی . . .

می گفتیم تنها بودی . . .

کاش بودیم ما!

تا تنها نمی ماندی . . .

و امروز در زمان ما . . .

باز کشیدندت به مجلس بزم!

مست عرق ابلیس!

ابلیس نجاست خوار. . .

و هرچه لایقش هستند گفتند . . .

و ما شنیدیم . . .

در سکوت!

که خوب مست گناه و بی محلی بودیم . . .

کاش برسد زمانی که تنها نمانی . . .

خدایا ; دل دست کسی جز تو نیست ، بکش ، بندش کن

آه ای جهان آرا . . .

حالا سوم خرداد است . . .

جای جای میهنم . . .

خرمشهر است !

و جای محمد خالی !

آه ای محمد آزاد . . .

ای جهان آرا . . .

حالا همه به یاد نبودنت هستند !

با از یاد بردن اهدافت . . .

با گوش هایی سنگین برای شنیدنت . . .

باز سوم خرداد است . . .

جای جای میهن را . . .

چه خوب که نیست . . .

تا ببیند محمد!

یک چهارم !

تا حالا کسی با رسیدنش . . . 

 

 

از وسط نصفت کرده ؟!

 

 

این دقیقا کار توست با من . . .

 

 

حالا دیگرنیمه دوم که ندارم که هیچ . . .

 

 

آن نیمم هم شده . . .

 

 

یک چهارم !